سبک های یادگیری غالب دانشجویان پرستاری و مامایی و ارتباط آن با کارکرد سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی

مقدمه: از مهم ترین عوامل مرتبط با سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی دانشجویان، سبک یادگیری آنان است. هدف این پژوهش، تعیین سبک های یادگیری غالب دانشجویان و ارتباط آن با کارکرد سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود. روش ها: در یک پژوهش توصیفی مقطعی، 214 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های سبک های یادگیری کلب (lsi) و پرسشنامه کارکرد سبک های تفکر استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، ازروش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و manova , x2) استفاده شد. نتایج: سبک یادگیری غالب دانشجویان پرستاری و مامایی در این مطالعه، جذب کننده بود. نتایج آزمون خی دو نشان داد که بین سبک یادگیری غالب کل دانشجویان، تفاوت معناداری وجود دارد (68/76= x2، 000/0p=).اما بین سبک یادگیری غالب دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری مشاهده نشد (14/0p=). علاوه بر این، نتایج آزمون manova نشان داد که در کارکرد سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی دانشجویان براساس سبک یادگیری آنان تفاوت معناداری وجود ندارد (36/0p=). نتیجه گیری: با توجه به این که در سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی، براساس سبک های یادگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد، پیشنهاد می شود اقدامات لازم در خصوص غنی سازی محیط های آموزشی و روش های تدریس و ارزشیابی اساتید صورت پذیرد.